Urodziny

Od tygodnia zbieram się by coś o nich napisać, łii! XD Tak więc... JESTEM STARA!
Było spoko, zawsze w nich jest to fajne, że, dla odmiany, ktoś na mnie zwraca uwagę. Nie chcę narzekać ani nic, bo nie lubię być w centrum uwagi, ale ten raz w roku to miła odmiana - choć nie mogłabym tak ciągle. Ale w sumie to być może jestem po prostu ogromną egoistką, tylko sama boję się przed sobą to tego przyznać.
Bardzo dziękuję (raz jeszcze!) za prezenty i życzenia!

Jeśli chodzi o paczuszki z urodzinowego projektu, również je opiszę (najprawdopodobniej w osobnym wpisie), ale później, bo na razie doszła tylko jedna. To kochany projekt i bardzo się cieszę, że mogę brać w nim udział! Nie zasłużyłam.
Jeśli chodzi o prezenty, od rodziców dostałam... możliwość zrobienia zakupów w internetowym sklepie plastycznym! Zamówiłam różne pędzle (cieknie syntetyczne - do lalek i  takie w rożnych rozmiarach z naturalnego włosia - do akwarelek), kilka cienkopisów, w tym dwa 0.03 (mają bardzo tanie, za 4.50/4.90 jeden!), medium poprawiające płynność akryli (przydatne przy przemalowywaniu lalek) oraz farby gwaszowe! Dla tych co nie wiedzą - to takie kryjące akwarelki. Często gwasze słabej jakości są sprzedawane jako znane wszystkim plakatówki. Choć plakatówki równie dobrze mogą być kiepską temperą lub połączeniem gwaszu i tempery - nigdy nie wiadomo na co trafisz... Chcę zrobić porównanie gwaszu i plakatówek (odkopałam swoje z gimnazjum), jesteście zainteresowani?
Chciałabym Wam też pokazać kilka zdjęć... Nie lubię wstawiać swoich zdjęć do sieci, ale tu zrobię wyjątek. 26 grudnia, w drugi dzień Świąt, minie dokładnie 20 lat, od kiedy zostały zrobione.


Malutka Anusia! Oraz niezwykłe zdolności fotograficzne mojej mamy.


Bracia (tata i śp. wujek Jacek) prezentują swoje pociechy. Dziesięciodniowa Anusia, półtoraroczny Januszek. Dowód na to, że on od zawsze się patrzył na mnie z góry.
Ciekawostka: mój tata do dziś nosi tylko takie koszule. Beżowe, dwie kieszonki na tyle duże by się zmieścił portfel. I nie może mieć dwóch identycznych! Teraz wyobraźcie sobie jak wyglądają zakupy!


A to trochę późniejsze, bo chrzciny. Jak widać od zawsze bardzo lubiłam być fotografowana!
W ogóle nie pamiętam tej tapety z sypialni rodziców. Obrazka na ścianie też nie. Za to mamy odsłonę drugą "taty i beżowych koszul z dwoma kieszonkami".


Czasem jednak byłam urocza (półroczna Anusia raczkuje, okolice imienin).


Serio urocza (półroczna Anusia w wózku, moje imieniny chyba).



Urocza, dopóki ktoś nie wpadł na genialny pomysł by wsadzić Anusię i Januszka razem do wózka (prawdopodobnie babcia Wiesia, bo jest na zdjęciu i jak moi młodsi kuzyn i kuzynka się biją to uważa, że to urocze przekomarzanie).




Nawet mi go szkoda.


A żeby nie było, ze mam wyrodnych dziadków to całość zakończę uroczym ujęciem z moich pierwszych urodzin~! Albo imprezy imieninowej... Pół roku w te, pól roku wewte...

Co jeszcze... ach, oglądałam na Animal Planet (!!!) program o tym jak grupka traperów idiotów próbowała złapać na Alasce zmiennokształtnego człowieka wydrę (nie wierzycie mi? A są osoby biorące cały program na serio...). Zmiennokształtny człowiek-wydra to od piątku mój ulubiony potwór.

Miłych Świąt!